…ολόκληρη εκείνη την ημέρα του Μαγιού, οι φλόγες και οι καπνοί από την καιόμενη Δαύλεια , σκέπαζαν , όπως τα μαύρα σύννεφα , τον ουρανό του χωριού και του έκρυβαν τον ήλιο!!
Τα ξημερώματα της Τετάρτης 5 Μαΐου του 1943, οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής περικύκλωσαν το χωριό, σκότωσαν εν ψυχρώ δύο Δαυλειώτες , τον Σπύρο Δελή και τον Λουκά Κοπανιά , λεηλάτησαν τα νοικοκυριά και πυρπόλησαν το όμορφο και ηρωικό αυτό χωριό. Οι Δαυλειώτες έβλεπαν από τα γειτονικά βουνά με σπαραγμό καρδιάς και οδύνη , να πυρπολούνται τα σπίτια και οι πατρογονικές κληρονομιές τους. Όμως ο πανδαμάτορας χρόνος και το ηρωικό φρόνημά τους, τους έφερε γρήγορα πίσω στο χωριό και έχτισαν μέσα από τη στάχτη και τα ερείπια τις όμορφες αυτές κατοικίες τους.
Αν έρθει κανείς σήμερα στην ιστορική Δαύλεια , η ψυχή του σκλαβώνεται από τη φιλοξενία και την ευγένεια των Δαυλειωτών, από το πανέμορφο και παραδοσιακό, σπάνιο τοπίο της ,πραγματικά στην αγκαλιά του Παρνασσού, που μας χαρίζει απλόχερα.
Συγκινείται ακόμη από τις πολλές εκδηλώσεις της, τις πλούσιες και πολύτιμες παραδοσιακές φορεσιές της , τους χορούς της , τα πανηγύρια της αλλά κυρίως …συγκινείται από τη ΛΕΒΕΝΤΙΑ ΤΗΣ ΔΑΥΛΕΙΑΣ!
ΓΙΑΤΙ . . . ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!
Και γιατι. . .
ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΥΛΕΙΑ!!!
Να θυμόμαστε λοιπόν!
Να τιμάμε!
Να μαθαίνουμε!
ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΪΟΥ ΤΟΥ 1943 ΚΑΗΚΕ Η ΔΑΥΛΕΙΑ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ….
Πόσο ακόμα να θρηνούμε
για τους ανθρώπους μας ,
που χάσαμε ΤΟΣΟ ΑΔΙΚΑ;
Πόσο ακόμα θα χτυπάει η καρδιά μας,
ΚΑΘΕ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚΕΙΝΗ Η ΜΕΡΑ;;;
(απόσπασμα από την ομιλία της δασκάλας του Δημοτικού Σχολείου Δαύλειας στην εκδήλωση Μνήμης και Τιμής το έτος 2017, κα Δερματίδου Ελισάβετ).
Η εκδήλωση Μνήμης και Τιμής, λόγω της εφαρμογής των μέτρων, θα προγραμματιστεί σε μεταγενέστερο χρόνο.